Recht op partneralimentatie. Hoe zit het ook alweer?

Er bestaat een recht op partneralimentatie als een huwelijk of een geregistreerd partnerschap wordt ontbonden en één van de ex-partners kan niet in het eigen levensonderhoud voorzien. Ex-samenwoners hebben geen recht partneralimentatie, tenzij dit in het samenlevingscontract is opgenomen.

Om te bepalen hoe hoog de partneralimentatie moet zijn, wordt een berekening gemaakt. Bij deze berekening wordt rekening gehouden met de inkomens van beide ex-partners en de levenstandaard die zij tijdens het huwelijk of het geregistreerd partnerschap hadden. Er bestaan dus geen vaste bedragen voor partneralimentatie, er moet maatwerk geleverd worden om de hoogte te kunnen vaststellen.

Als het bedrag van de partneralimentatie eenmaal is afgesproken of door een rechter is vastgesteld, betekent dat niet dat het bedrag nooit meer gewijzigd kan worden. Als er sprake is van een wijziging van omstandigheden (bijvoorbeeld een verlies van inkomen), dan kan dit aanleiding zijn om nieuwe afspraken te maken over de partneralimentatie of om de rechter de vragen de partneralimentatie te wijzigen.

De verplichting om partneralimentatie te betalen eindigt na 12 jaar. Als een huwelijk korter heeft geduurd dan 5 jaar en er geen kinderen zijn geboren, dan wordt er een uitzondering gemaakt op de termijn van 12 jaar. In dat geval moet er net zolang partneralimentatie betaald worden als het huwelijk of het geregistreerd partnerschap heeft geduurd.

Over deze termijnen kunnen in onderling overleg andere afspraken worden gemaakt en ook de rechter kan op verzoek van één van de ex-partners een afwijkende termijn vaststellen.

In juni 2015 is er een wetsvoorstel ingediend om de partneralimentatie drastisch te herzien. Onderdeel is onder andere het verkorten van de 12-jaars termijn. Volgens het wetsvoorstel zou de partneralimentatie voortaan niet langer dan 5 jaar betaald hoeven te worden. Op deze termijn van 5 jaar worden wel twee uitzonderingen gemaakt. De eerste uitzondering geldt in het geval er sprake is van een langdurig huwelijk waarbij de alimentatieontvanger ten hoogste 10 jaar jonger is dan de geldende AOW-leeftijd. In dat geval moet er maximaal 10 jaar lang partneralimentatie betaald worden. De tweede uitzondering geldt voor diegene die de zorg voor jonge kinderen heeft. In dat geval blijft de huidige termijn van 12 jaar gelden.

Op dit moment is het wetsvoorstel nog in behandeling bij de Tweede Kamer.

Als uw ex-partner opnieuw trouwt of een geregistreerd partnerschap aangaat, dan vervalt de partneralimentatie. Ook opnieuw samenwonen kan er onder omstandigheden voor zorgen dat er geen recht meer is op partneralimentatie. In dat geval moet degene die de partneralimentatie betaalt bewijzen dat zijn of haar ex-partner samenwoont als ware deze ex-partner opnieuw gehuwd of een geregistreerd partnerschap is aangegaan. De samenwoning moet dus dezelfde kenmerken hebben als een huwelijk of een geregistreerd partnerschap. Het is vaak niet eenvoudig om hiervoor voldoende bewijs te leveren.

Voordat er sprake is van een echtscheiding, kan er niet onderling afgesproken worden dat er geen partneralimentatie betaald gaat worden in het geval het ooit tot een echtscheiding komt.

Tijdens de echtscheiding kan wel afgesproken worden dat er geen partneralimentatie betaald zal worden. Ook komt het voor dat er afspraken worden gemaakt over de afkoop van partneralimentatie. Deze afspraken worden dan vastgelegd in een echtscheidingsconvenant.

Betaalt of ontvangt u partneralimentatie en bent u benieuwd of deze nog up-to-date is? Neem dan contact op met Kristien Croezen.