Alimentatie is een wettelijke onderhoudsplicht om een financiële bijdrage te leveren aan de kosten van levensonderhoud van kinderen of een ex-partner. Er zijn twee vormen van alimentatie: kinderalimentatie en partneralimentatie. Kinderalimentatie heeft als doel de kosten van de opvoeding en verzorging van minderjarige kinderen te dekken, terwijl partneralimentatie bedoeld is om de ex-partner met een lager inkomen financieel te ondersteunen. Onze advocaten personen- en familierecht kunnen u bijstaan bij het berekenen, vaststellen of aanpassen van alimentatie, of dit nu in overleg gebeurt of via een gerechtelijke procedure.
Als ouder bent u verantwoordelijk voor de kosten van de opvoeding en verzorging van uw minderjarige kinderen. Wanneer ouders samenwonen, wordt deze (financiële) verantwoordelijkheid gedeeld naar rato van ieder inkomen. Na een relatiebreuk verandert dit en kan het zo zijn dat de kinderen bij één ouder gaan wonen, zodat er afspraken gemaakt dienen te worden over de verdeling van de kosten van de kinderen. De ouder bij wie de kinderen niet wonen dient dan een bijdrage in de kosten van de kinderen te betalen aan de andere ouder.
Bij het vaststellen van kinderalimentatie wordt er eerst gekeken naar de behoefte van het kind. Deze behoefte wordt bepaald aan de hand van het netto besteedbaar gezinsinkomen tijdens de samenleving, zodat het kind ook na de relatiebreuk een vergelijkbare levensstandaard kan behouden. Na het bepalen van de behoefte van het kind, wordt er gekeken naar welk bedrag elke ouder kan bijdragen aan de kosten van verzorging en opvoeding van het kind. Dit wordt ook wel de draagkracht genoemd. Bij het vaststellen van de draagkracht van iedere ouder wordt onder andere rekening gehouden met het inkomen van de ouder, de toeslagen waarop de ouder aanspraak kan maken en het bedrag dat de ouder nodig heeft voor diens eigen vaste lasten.
Na het vaststellen van de draagkracht van de ouders wordt berekend welk bedrag iedere ouder moet bijdragen aan de kosten van de kinderen. Hierbij wordt ook rekening gehouden met de zorg- of omgangsregeling. De ouder bij wie het kind niet het hoofdverblijf heeft, zal namelijk gedurende de tijd dat het kind bij hem of haar verblijft, ‘in natura’ een deel van de kosten van het kind betalen. Hoe meer tijd het kind doorbrengt bij of voor rekening komt van de ouder waar het kind niet het hoofdverblijf heeft, hoe meer zorgkorting deze ouder dan ook dient te krijgen over zijn of haar aandeel in de kosten van de kinderen.
Partneralimentatie kan nodig zijn wanneer één van de ex-partners financieel niet in staat is om volledig in het eigen levensonderhoud te voorzien na een scheiding of ontbinding van een geregistreerd partnerschap. Bij het vaststellen van partneralimentatie wordt er gekeken naar drie factoren: de behoefte van de ontvanger, de draagkracht van de betalende ex-partner en de mate waarin de ontvanger zelf in het levensonderhoud kan voorzien, ook wel de behoeftigheid genoemd.
Bij het bepalen van de behoefte van de ex-partner wordt, net als bij kinderalimentatie, gekeken naar het netto besteedbaar gezinsinkomen tijdens het huwelijk of geregistreerd partnerschap. Hierdoor sluit de partneralimentatie aan bij de welstand waarin de partners tijdens hun samenleving hebben geleefd. Voor de berekening van de draagkracht worden grotendeels dezelfde uitgangspunten gehanteerd als bij kinderalimentatie. Ook hier zijn het inkomen, de toeslagen waarop de ex-partner aanspraak kan maken en het bedrag dat de ex-partner nodig heeft voor diens eigen vaste lasten het uitgangspunt.
Een belangrijk verschil tussen kinder- en partneralimentatie is dat voor het opleggen van partneralimentatie sprake moet zijn van behoeftigheid. Een ex-partner is slechts behoeftig wanneer hij of zij niet in staat is om in het eigen levensonderhoud te voorzien en hij of zij het inkomen hiervoor ook niet in redelijkheid kan verwerven. Dit laatste aspect is vaak een gevoelig punt. De betalende ex-partner stelt namelijk soms dat de ontvanger voldoende mogelijkheden heeft om meer inkomsten te verwerven, en dat daarom niet uitgegaan moet worden van het huidige inkomen van de ontvanger, maar van diens verdiencapaciteit. Het vaststellen van de verdiencapaciteit van de ontvanger is echter complex en afhankelijk van diverse factoren, zoals leeftijd, gezondheid, opleidingsniveau, werkervaring en de zorg voor eventuele kinderen.
De hoogte van alimentatie wordt vastgesteld op basis van de situatie op dat moment. Echter, omstandigheden kunnen in de loop der tijd veranderen, waardoor het noodzakelijk kan zijn om de alimentatie opnieuw te berekenen. Denk aan wijzigingen in het inkomen van één van de partijen, een aangepaste zorg- of omgangsregeling, een nieuwe partner of de geboorte van een kind. Dergelijke veranderingen kunnen invloed hebben op de draagkracht van de betalende partij of de behoeftigheid van de ontvangende partij, wat aanleiding kan geven tot een aanpassing van de alimentatie. Als uw ex-partner niet bereid is om mee te werken aan een herberekening, kunnen onze advocaten personen- en familierecht u bijstaan in het starten van een gerechtelijke procedure.
Wij hebben verschillende blogs geschreven over alimentatie. U kunt ze lezen via onderstaande links:
Alimentatiegerechtigde gaat samenwonen - vervalt de alimentatieplicht? | Yspeert Advocaten
Alimentatie indexering: het indexeringspercentage per 1 januari 2025 | Yspeert Advocaten
Neem contact op
.jpg)
.jpg)