Het vernietigingsrecht van medische gegevens

Als een patiënt vraagt om vernietiging van bepaalde gegevens uit het medisch dossier, dan moet een zorgverlener dit verzoek honoreren. De wet is duidelijk over dit vernietigingsrecht van de patiënt in artikel 7:455 van het Burgerlijk Wetboek (BW). Maar, als het redelijkerwijs aannemelijk is dat de medische informatie waarop het verzoek tot vernietiging ziet, van belang is voor een ander dan de patiënt, kan een uitzondering worden gemaakt op het vernietigingsrecht.

Omgaan met het vernietigingsrecht vergt een zorgvuldige afweging van alle belangen

Over het wettelijk kader rondom het vernietigingsrecht ontstaan regelmatig geschillen tussen de zorgverlener en patiënt. Voor een zorgverlener is het belangrijk om een goede afweging te maken zodat op een juiste manier om kan worden gegaan met het recht. De federatie van artsen, Koninklijke Nederlandsche Maatschappij tot bevordering der Geneeskunst (KNMG), heeft hierover een richtlijn ‘Omgaan met medische gegevens’ gepubliceerd die houvast moet bieden. Uitgangspunt uit deze richtlijn is ook dat het vernietigingsrecht moet worden gehonoreerd. De richtlijn bepaalt verder dat op een verzoek van een patiënt om bepaalde medische gegevens te vernietigen ‘onverwijld’ moet worden gereageerd. Dit betekent in de praktijk dat in ieder geval binnen een maand na ontvangst van het verzoek een reactie gegeven moet worden. Als het gaat om meerdere verzoeken of het verzoek bijzonder complex is, mag de termijn verlengd worden.

Er kunnen zich omstandigheden voordoen die maken dat het vernietigingsrecht niet gehonoreerd kan worden

Over de weigering van het vernietigingsrecht, bepaalt de richtlijn dat dit alleen kan als een ander dan de patiënt een aanmerkelijk belang heeft bij het bewaren van de gegevens. Dit kan ook de arts in kwestie zelf zijn, bijvoorbeeld als er een juridische procedure loopt en de arts informatie uit het medisch dossier nodig heeft voor de verdediging. Een andere weigeringsgrond treft een bewaartermijn uit een andere wet. De Wet verplichte geestelijke gezondheidszorg (Wvggz) en de Wet zorg en dwang (Wzd) bepalen dat medische gegevens de eerste vijf jaar niet vernietigd mogen worden. Ook als de vernietiging een belemmering vormt voor een goed hulpverlenerschap, mag het recht geweigerd worden. Gedacht moet worden aan voor de behandeling van de patiënt cruciale informatie waardoor een hulpverlener, indien deze informatie vernietigd zou worden, geen goede zorg meer kan verlenen. Een weigering op deze grond moet zorgvuldig onderbouwd worden. Tot slot bestaat nog een weigeringsgrond op het recht als artikel 7:455 BW niet (volledig) van toepassing is. Bijvoorbeeld als het gaat om medische keuringen of verplichte gesprekken met een bedrijfsarts. Het vernietigingsrecht heeft geen betrekking op gegevens die uit een verplicht spreekuurcontact met de bedrijfsarts komen.

Het verzoek om medische gegevens te vernietigen mag niet in alle gevallen bewaard blijven.

Wordt het vernietigingsrecht gerespecteerd, dan mag het verzoek tot vernietiging van de patiënt niet bewaard worden in het medisch dossier. Hiermee wordt voorkomen dat de vernietigde gegevens toch op één of andere manier bewaard en kenbaar blijven. Dit staat haaks op het vernietigingsrecht. Uiteraard mag de zorgverlener wel een aantekening in het dossier maken dat de patiënt gebruik heeft gemaakt van zijn recht en dat dit verzoek hiertoe is gehonoreerd. Hiermee kan de zorgverlener aantonen dat hij aan zijn dossierplicht heeft voldaan. Dit is ook van toepassing op het moment dat een patiënt om volledige vernietiging van zijn medische dossier verzoekt en dit verzoek gehonoreerd wordt. In feite blijft dan alleen de aantekening over het verzoek en de afhandeling daarvan bestaan.

Heeft u te maken met een verzoek tot vernietiging van medische gegevens en twijfelt u over de honorering daarvan? Neem dan contact op met één van onze specialisten.